Carl Rogers jako jeden z głównych przedstawicieli psychologii humanistycznej był pionierem nowej metody terapeutycznej zwanej podejściem skoncentrowanym na osobie (zwanej również podejściem niedyrektywnym). Metoda ta odchodziła od wszelkich teoretycznych założeń i modeli na rzecz głębokiej wiary w potencjalne zasoby jednostki i zgodnie z fenomenologicznym założeniem, na skupieniu się przede wszystkim na subiektywnych doświadczeniach klienta. Zgodnie z tymi postulatami C. Rogers w swojej praktyce psychoterapeutycznej stawiał klienta w pozycji osoby, która wie najlepiej co mu …
PSYCHOLOGIA HUMANISTYCZNA A JEDNOSTKA
Obok behawioryzmu i psychanalitycznego podejścia Freud’a humanizm stał się „trzecią siłą” w psychologii. Człowiek wg humanistów to w pełni autonomiczna i samodzielna jednostka. Jako podmiot swojego własnego doświadczenia obserwuje rzeczywistość a przyjęte informacje niczym badacz analizuje, wnioskuje i formułuje hipotezy. Nie przyjmuje otaczającego świata w sposób bierny lecz kształtuje go na swój własny indywidualny sposób wykorzystując do tego zdobytą i zorganizowaną wiedzę o nim. Tym samym człowiek wychodzi poza ramy postrzegania go jako istotę zależną od własnych …
POCZĄTKI PSYCHOTERAPII
Oddziaływania, które dziś nazwalibyśmy psychoterapeutycznymi można odnaleźć w czasach o wiele poprzedzających ideę sformułowania dziedziny psychoterapii. W kontaktach międzyludzkich już dawno temu utarło się, iż w przypadku doznanych przez człowieka przykrych doświadczeń życiowych pewne osoby z otoczenia, lub pewne postawy u niektórych osób pomagały załagodzić problemowe sytuacje jakie nadarzały się ludziom. W poszukiwaniach ulgi bardzo pomocne okazywały się osoby, „… które mają zdolność wczuwania się w sytuację drugiego człowieka …